چه معصومانه می نگرد، با چشمانی اشکبار و اندوهگین.
به. دستان رهگذران خسته و رنجور.
در غروبی سرد و غمبار.
چشم به راه دستی است برای هست شدن.
افسوس !که او هیچگاه نخواهد فهمید که رهگذران خود
گدایانی متحرکند محتاج و نیازمند .که یارای بخششان نیست.
#حسن_سهرابی
@hassansohrabi1
@sohrabipoem
Instagram.com/sohrabi_hassan
درباره این سایت